Poemas en Francés





TRADUTTORE TRADITORE

Acerca de
Poemas en Francés es un blog que pretende acercar poemas de lengua francesa al castellano
Frases
"Por principio, toda traducción es buena. En cualquier caso, pasa con ellas lo que con las mujeres: de alguna manera son necesarias, aunque no todas son perfectas"

Augusto Monterroso

-La palabra mágica-

"Es imposible traducir la poesía. ¿Acaso se puede traducir la música?"

Voltaire

"La traducción destroza el espíritu del idioma"

Federico Garcí­a Lorca
Archivos
François Villon -Ballade [de conclusion]-
samedi, mai 08, 2004
Ballade [de conclusion]
François Villon (1431-1463)


Icy se clost le testament
Et finist du povre Villon
Venez a son enterrement,
Quand vous orez le carrillon,
Vestuz rouge come vermeillon,
Car en amours mourut martir ;
Ce jura il sur son coullon,
Quant de ce monde voult partir.

Et je croy bien que pas n'en ment ;
Car chassié fut comme ung soullon,
De ses amours haineusement,
Tant que, d'icy a Roussillon
Brosses n'y a ne brossillon
Qui n'eust, ce dit il sans mentir,
Ung lambeau de son cotillon,
Quant de ce monde voult partir.

Il est ainsi et tellement :
Quant mourut n'avoit qu'un haillon ;
Qui plus, en mourant, mallement
L'espoignoit d'Amour l'esguillon ;
Plus agu que le ranguillon
D'ung baudrier lui faisoit sentir
- C'est de quoy nous esmerveillon -,
Quant de ce monde voult partir.

Prince gent comme esmerillon,
Saichiez qu'il fist au departir :
Ung traict but de vin morillon,
Quant de ce monde voult partir.


Balada (de término)

Aquí se termina el testamento
Final del pobre Villon.
Venid a su entierro, cuando oigáis el carillón,
Vestido de rojo como bermellón,
Pues en amores murió mártir;
Esto juró sobre su cojón,
Cuando de este mundo iba a partir.

Y bien creo que no miente;
Pues perseguido fue como un cerdo,
Con odio por sus amores,
Tanto que, de aquí al Rosellón,
No hay arbusto ni broza
Que no tenga, esto lo digo sin mentir,
Un jirón de su ropa,
Cuando de este mundo iba a partir.

Así es y de tal modo:
Cuando murió no tenía más que un harapo;
Y lo que es más, al morir, de mala manera,
Le picaba de Amor el aguijón;
Más agudo que el punzón
De un talabartero se lo hacía sentir,
De esto es que nos admiramos,
Cuando de este mundo iba a partir.

Príncipe, gentil como esmerejón,
Sabed lo que él hizo al marcharse:
Bebió un trago de vino tinto,
Cuando de este mundo iba a partir

Versión de José Francisco Robles

Libellés :

posted by Alfil @ 2:33 PM  
0 Comments:
Enregistrer un commentaire
<< Home
 
Sobre el autor
  • Para localizar un poema determinado utilizar la secuencia Ctrl+F y escribir la palabra correspondiente.
  • Para ponerse en contacto con el autor del Blog
  • Los poemas de este blog pueden aumentar con tu colaboración, si tienes alguna traducción de algún poema de lengua francesa que te guste y quieres enviárnosla, será bienvenida.
Autores
Otros
Entradas Anteriores
Blogs que visito
Blogs amigos
Buscadores
    Google
    Google Aquí­
Recursos

Directorio Web - Directorio de Páginas Webs

blogs

Blogarama

BlogCatalog

Directory of Poetry Blogs

Voter pour mon blog

Literature Blogs - Blog Top Sites

Unión de Bloggers Hispanos Blogs Directory Blog Directory Référencement Annuaire-NORD-FRANCE All Blog .com : Annuaire de Blogs eXTReMe Tracker